CASIO

Derivative(d/dx) geeft bij benadering de differentiële coëfficiënt bij de gespecificeerde x-coördinaat (a) in de ingevoerde uitdrukking f(x).

Invoersyntax

De invoersyntax hangt af van de Input/Output-instelling in het SETTINGS-menu, zoals getoond in de onderstaande tabel.

* tol specificeert tolerantie, wat 1 × 10-16 wordt wanneer er niets is ingevoerd voor tol.

Voorzorgen bij het berekenen van afgeleiden

Wanneer er een trigonometrische functie wordt gebruikt in f(x), specificeer dan “Radian” als Angle Unit in het SETTINGS-menu.

Een kleinere tol-waarde zorgt voor meer precisie, maar ook voor een langere berekeningstijd. Wanneer tol wordt gespecificeerd, gebruik dan een waarde die 1 × 10-22 of groter is.

Onjuiste resultaten en fouten kunnen om de volgende redenen optreden:

Voorbeelden van berekeningen van afgeleiden

Bepaal f’(^π₂) wanneer f(x) = sin(x) (tol-specificatie is weggelaten.)

(Input/Output: MathI/MathO, Angle Unit: Radian)

• – [Func Analysis] > [Derivative(d/dx)]
  (π)2
• 

(Input/Output: LineI/LineO, Angle Unit: Radian)

• – [Func Analysis] > [Derivative(d/dx)]
  (,)(π)2
• 

Deze calculator voert een integratie uit door middel van de Gauss-Kronrod-methode van numerieke integratie.

Invoersyntax

De invoersyntax hangt af van de Input/Output-instelling in het SETTINGS-menu, zoals getoond in de onderstaande tabel.

* tol specificeert tolerantie, wat 1 × 10-10 wordt wanneer er niets is ingevoerd voor tol.

Voorzorgen bij integratieberekeningen

Wanneer er een trigonometrische functie wordt gebruikt in f(x), specificeer dan “Radian” als Angle Unit in het SETTINGS-menu.

Een kleinere tol-waarde zorgt voor meer precisie, maar ook voor een langere berekeningstijd. Wanneer tol wordt gespecificeerd, gebruik dan een waarde die 1 × 10-22 of groter is.

Afhankelijk van de inhoud van f(x), positieve of negatieve waarden in het gebied van de integratie of het gebied van de integratie, kunnen er ernstige fouten optreden bij berekende integratiewaarden. (Voorbeelden: Als er delen met discontinue punten of abrupte wijzigingen zijn. Als het integratie-interval te groot is.) In zulke gevallen kan het resultaat nauwkeuriger worden door het integratie-interval onder te verdelen in meerdere delen en vervolgens de berekeningen uit te voeren.

Voorbeelden van integratieberekeningen

(ln(x), 1, e) = 1 (tol-specificatie weggelaten.)

(Input/Output: MathI/MathO)

• – [Func Analysis] > [Integration(∫)]
  (ln)1(e)
• 

(Input/Output: LineI/LineO)

• – [Func Analysis] > [Integration(∫)]
  (ln)(,)1(,)(e)
  
• 

Met Σ(, kan u de som krijgen van een ingevoerde uitdrukking f(x) voor een gespecificeerd bereik.

Invoersyntax

De invoersyntax hangt af van de Input/Output-instelling in het SETTINGS-menu, zoals getoond in de onderstaande tabel.

* a en b zijn gehele getallen die kunnen worden gespecificeerd binnen het bereik -1 × 1010 < a ≤ b < 1 × 1010.

Voorbeelden van Σ-berekeningen

(x + 1) = 20

(Input/Output: MathI/MathO)

• – [Func Analysis] > [Summation(Σ)]
  115
• 

(Input/Output: LineI/LineO)

• – [Func Analysis] > [Summation(Σ)]
  1(,)1(,)5
• 

Gebruik (log) of – [Func Analysis] > [Logarithm(log)] om logab in te voeren als log (a, b). Basis 10 is de initiële standaardinstelling als u voor a niets invoert.

Voorbeeld 1: log101000 = log 1000 = 3

• (log)1000
• 

Voorbeeld 2: log216 = 4

• (log)2(,)16
• 

De toets (of – [Func Analysis] > [Logarithm(logab)]) kan ook worden gebruikt om in te voeren, maar alleen als MathI/MathO of MathI/DecimalO uit is geselecteerd voor Input/Output in het menu SETTINGS. In dit geval moet u een waarde voor de basis invoeren.

Voorbeeld 3: log216 = 4

• 216
• 

Gebruik (ln) of – [Func Analysis] > [Natural Logarithm] om “ln” in te voeren.

Voorbeeld: ln 90 (= loge90) = 4,49980967

• (ln)90
•