Slaan oor na inhoud

Differensiële berekeninge

Funksie vir benadering van die afgeleide gebaseer op die sentrale differensiaalmetode.
In natuurlike is die insleutelsintaksis ddx (f (x)) | x=a, terwyl dit in lineêre vertoon ddx (f (x); a; tol) is.
tol spesifiseer toleransie, wat 1 × 10-10 word wanneer niks vir tol ingesleutel word.


Voorbeeld 1: Om die afgeleide by die punt x = π/2 vir die funksie y = sin(x) te verkry  (Hoekeenheid: Rad)

(MthIO-MathO)

  • ()(X)(π)2
  • 0

(LineIO)

  • ()(X)(;)(π)2
  • 0

Voorbeeld 2: ddx (3x2 - 5x + 2; 2; 1 × 10-12) = 7  (LineIO)

  • () 3(X)5(X)2(;)
    2(;) 112
  • 7

Voorsorgmaatreëls vir differensiële berekeninge

Differensiële berekening kan slegs in die COMP-modus uitgevoer word.

Die volgende kan nie in f(x) gebruik word nie: Pol, Rec, ÷R. Die volgende kan nie in f(x), a, b of tol gebruik word nie: , d/dx, Σ.

Wanneer 'n trigonometriese funksie in f(x) gebruik word, spesifiseer Rad as die hoekeenheid.

'n Kleiner tol-waarde verhoog die presisie, maar dit verhoog ook berekeningstyd. Wanneer tol gespesifiseer word, gebruik 'n waarde wat 1 × 10-14 of groter is.

Indien geen konvergensie op 'n oplossing gevind kan word wanneer tol weggelaat word nie, sal die tol-waarde outomaties aangepas om die oplossing te bepaal.

Nieopeenvolgende punte, abrupte fluktuasie, buitengewoon groot of klein punte, buigpunte, en insluiting van punte wat nie gedifferensieer kan word nie, of 'n differensiaalpunt of differensiaalberekening-resultaat wat nul nader, kan swak presisie of foute veroorsaak.

druk hierdie bladsy
Begin van bladsy